Aşk Meşk Şiiri - Serkan Gebel

Aşkı ışık,bir yakıcı ateş bildik,
Güneşe benzetip öyle tasvir ettik,
Pervanelere gıpta edip,hayli özendik,
Kabe'de dönercesine yükselir ruhlar bilseydik.

Bil ki devran içinde,deveran etmekte hüner,
Buna tabidir Rumi dahi,cezbesine kapılıp döner,
Kanatsız uçmaktır marifet,aşka çekilen ateşe düşer,
Yanana meşk ile yaklaşmayın,o ateş sizi de yakıp kül eder.

Her yanış da yeni bir perde aralanır gözlerden,
Güneş fersiz kalır,göz ötesiyle meşgul olur gönülden,
Dünyanın sefasını sürenlere,acı tebessümle bakar özünden,
Hep Rabbine dönerlerde,döndürülemezler bir an olsun yönünden.

Demem o ki usta aşkta yanarken,meşk çırağa kalır,
Meşke talibin yanarken aldığı haz,sadece bedenle tadılır,
Olmak var külleri savurarak,ölmek var nefsi gömerek anlaşılır,
Döner yücelir ruh,taşar sığmaz bedene,aşka pervasızca yol alır.