Aşk Merdiveni Şiiri - Zekeriya Terzioğlu

Uzunca bir süre devam etti yürümeye karanlıkta.
Elinde terlettiği izmariti çoktan sönmüştü,
İçini kemiren bu azap onu bir merdivenin başına dek taşıdı.
O ilk basamağın eşiğine henüz vardığında,
Anılarında bir kıpırtı oldu aniden.
Birşeyler anımsıyordu ama nafile,
Belleğinde canlanmayan hatıratın tozlu raflarında kayboluverdi.
Tek hatırladığı bir merdivendi.
Ufkunda sonsuz gibi yükselen basamaklar ve eşiğinde tükenen bir sevda masalı.
Ardından bir sigara daha yaktı.
Gözlerini kısarak ötelere dikti bakışlarını.
Bu onu ilk gördüğü yerdi.
Son gördüğü yer.
Ve bir daha hiç bir zaman göremeyeceği yer.
O bunu bilmiyordu.
Ama esen samyeli herşeye şahitti.
O soğuk basamaklar ve samyeli.
Bir sevdadan geriye sadece soğuk taşlardan bir merdiven kaldı.
Bu merdivenin adı;
'Aşk Merdiveni' idi.