Yıllar önce yeryüzünde eşi benzeri olmayan siyah beyazlı tatsız tuzsuz hayatıma
anlam katan bir melek ile tanıştım
O öyle bir insandı ki, kalbinin içerdiği yüksek duygulara şaşırmıştım, çok büyük gökyüzü kadar bir kalbi vardı bulutlar gibi de hafif ve şeffaf ruhu vardı ,gözleri her kilitin anahtarıydı çünkü gözleriyle konuşan ender insanlardan biriydi.
Kalbini kolay kolay kimseye açmazdı çok çekici ve bakışlarıyle karışıdakini çok kolay etkilerdi,sevgi aşka inancı çok yüksek ve her zaman hisslerine sadık kalmaya hırs gösterirdi, aşk ve sevgi için her şeyi yapardı.
çok fedakar ve sevgisini, ilgi bağıyla sevdiğine harika gösterir ve güzelce hissettirip ve ona derin yaşatırırdı. Eğlenceyi çok sevmese de ama o asla neşesinden taviz vermezdi.
Kararlı ve veriği sözden asla geri dönmeyen , öğüt vermeyi ve aynı zaman da nasihat dinlemeyi çok severdi .
Aşırı kuşkucu kolay inanmayan ama inandığı adama da sonuna kadar inatla savunurdu.
Onunla yaşadığım güzel hissleri unutmak mümkün değil çünkü içimdeki bıraktığı hoş izler bakidir unutulmazdı...
Duyguları çok derin sıcak kanlı biriydi hele dokunuşları sımsıcak buz dağları bile eritir
dudakları ise iki petek öpücükleri baldan da tatlıydı.
Duygularını ve iç dünyasını gizlemeyi iyi başaran dışarıdan bakıldığında, soğuk insan görünümde ve kendinden emin tavrı ile bu kadında duygunun hiç olmadığı izlemini verebilen çok sert güçlü görünmeye çalışan fakat bu sadece görünen kısımdı derinlerde heycan dolu koyu renkli güller kocaman hissler doğardı ama hiç kimse bunu görüp bilemezdi.
Çünkü o bunu sadece birine hediye eder
İlgiyi , önemsemeyi güzel sunan ,sunduğu kişinin hayatında bitmeyen bahar mevsimi estiren meltem gibi bir insandı.
Olaylara hassas ve titiz sezigileriyle yanaşan tek dileği sevgi sadakat güzel duygular olan aşk kadından ziyade o bir
aşk meleğiydi...
Az tanıdığın çok kısa konuştuğun bir insanı uzun uzun anlatmak hayal gibi bir şey olduğunu düşünebilirsiniz hele uzaklarda yaşadığını az kavuştuğun biri ise , hani uzaklarda olduğu gerçeği her gün yaşıyorsun yine de ufuklara uzatıyorsun elini tutmayacağını bilmene rağmen, ve ellerinin sıcaklığını yine hissedebiliyorsun... her an hiç çalınmayan kapından içeri gireceğini hep bekleyip de ama aslında hiç gelmeyeceğini bilmen gibi de ama O nedense gözlerinin karşısında oluyor hep...
Her söylediği söz aklımdan bir an olsun bile çıkmadığı için işte hep aklımdaki silinmez O'nu buraya yazmaya çalıştım ...
Kayıt Tarihi : 14.11.2019 09:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emir Kerküklü](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/11/14/ask-melegi-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!