Aşk Medeniyeti Şiiri - Dervişe Güneyyeli

Kokun
Doğumcul tütsü,
Beni bana hazırlayan ana rahmi gibi
Buğulu ve sıcaktı.

Tarihin en çalkantılı seyahatinde
Zihnimin kaotik parçaları arasında
Tanıdım seni.
Kutlu toprak;
Özümün kenti
En çok çelişen renklerden kaçtım
Ve sen
Koca evreni içinde ısıtarak
Kendimi kendinde tanımamı
Salık verdin.

Gergin imparatorlukların kopardığı bağları saran
Kristal düşünceler gibiydin.
Dramatik dengelerde sarsıldığı anlarda
İnsanı yüreğinden tutan ana eliydin.

Sana sarınmak
Soysuz düşüncelerden soyunmak kadar aydınlıktı.
Sen,
Kanayan yüzükte sevdası akan candın.

Sancılı ıkınışlar sonrası
Güneşinle doğmak
Bizans’tan Konstantinopolis’e kadar yıkanarak
Aşk medeniyetine doğmaktı.