Aşk Mavisi.... Şiiri - Sinem Özaşgın

İçimde esen sessiz bir meltem
Ve iki anı var heybemde
Öylesine giderken denizlere...

Canının buzluğa konulduğu gün gibi
Uzaklara gelmen
Ve yitmen
Benden
(Ben olan kendinden)
Semalara ak düşen yokluğunda
Bir damla sen, bir damla ben
Yokoldum sandım taş sokaklarda...

Etraf sessiz
Ulur ışığa karşı...

Deniz fenerlere kapatıldık
Hatırlıyor musun oyuncak bebeğin ağlayışını? ...

Toz, kir, pas gibi
Harama boyandı üstümüz başımız...

-----------

Gün geldi hürriyete ıslandık
Gün geldi Galata Kulesinde kendi kendimi seyrettim
(ben seni- sen beni)
Gün geldi atıldık falezlerden aşağıya
Arşimetin yazılar kaldırdı havaya
Küçüktü o zaman sevdamız.
Aşkı aramadıydık aç kurtlar gibi o zaman.

Bulutlar son düdüğünü öttürürken
Bağırdık zafere koşarcasına

GEL BİZE AŞK MAVİSİ......

E F T E L Y A...
(Akdenizi cebinde taşıyan kız...)