Aşk Masalı Şiiri - Seher Güngör

Beni Dinleyiniz Lütfen:
'Bir insan kazanmak,yürek kazanmak çok zordur onu elde tutabilmek.Varlığında değer bilmek.Kaybetmek iki saniyenizi almaz inanın..Sizi sevenleri sevmesenizde hareketlerinize,sözlerinize dikkat ediniz lütfen.Hafife
aldığınız tek bir söz,çirkin bir sahne bir hayatı söndürüyo.O hayata ihtiyacı olanlarında hayatlarını..'Söz, silahın namlusundan çıkan kurşuna benzer.Tetiğe bastığınız an geri dönüşü yoktur.Lakin öldürmez sadece süründürür 'Tetiğe basmadan önce bir-iki dakika düşünün size neler kazandırcağını görürürsünüz ozaman,ya da düşünmeyin görün bakın söndürdüğünüz hayatları..
Bu Okuduğunuz Masalda Biraz Gerçek Biraz Hayallerle Dolu Bir Aşk Vardır.

Bir varmış,bir yokmuş diye başlarmış masallarımız.Yine böyle başlıyo masalımız.
Memleketin birinin en ücra köşesinde bir deli oğlan ve deli kız birbirlerinden habersiz yaşar,giderlermiş.Masal buya Deli oğlan kartal kanatlarını açıp,gördüğü ateşlerin etrafında dans edercesine dolaşırmış.Söndürürmüş o ateşi,Yeni daha güçlü ateşin başında başlarmış süzülmeye..Belli bir yeri olmazmış deli oğlanın.Rüzgarı nereye savurursa misali ordan,oraya savrulur gidermiş.
Bizim Deli kız,Dağ keçisi..Yaşadıklarından Dolayı sert ve Yırtıcı bakarmış etrafına..İçindeki Deli çoçuğu saklayabilmek içinmiş bu yaptıkları..Ama kimsecikler anlayamamış bizim yaban Gülünü..Nerde dağ doruğu nerede ağaç kovuğu oralara sinermiş..oynar,zıplar,şarkıları meşkedermiş kendince.Keyfine diyecek Yokmuş yani.Kendini mutlu eder,etrafa mutluluk gülücükleri savururmuş anlıcanız..Ama tabiki kendi ekseni etrafında..
Bizim Yaban Gülü büyük bir keyifle dağda çobanlık yapan babasına sıcacık aşlar götürürmüş.Anası orakta,tarlada.Kardeşler dünyadan bihaber kendi bahçelerinde evcilik oynarlarmış hala..
Gel zaman-git zaman deli oğlanı kendi rüzgarı dağlara sürüklemiş.Kader buya tam bu esnada bizim dağ keçisi oynaya,zıplaya dağlara doğru koşuyormuş.Bir zaman gelmiş
aynı rüzgar savurmuş ikisinide,buluşturmuş ortada.Kader ağlarını yavaş yavaş örüyormuş.Rahat dururmu ki deli oğlan.Açmış kartal kanatlarını,vermiş olanca rüzgarını yaban gülününün etrafına..Deli kız,dağ keçisi hiçbirşeyden habersiz, etrafında olanları anlayamadan vermiş kendini o deli rüzgara.Ama rüzgar hergeçen gün daha bir şiddetli esmeye başlamış yaban gülünün etrafında.Bizim Dağ keçisininde ondan aşşağı kalan tarafı yokmuş..asimi asi,delimi deli, Hala o dağ senin,Bu bağ benim dolaşmaktaymış..İki deli başlamışlar bir masalı yaşamaya..
Gel zaman-git zaman arada sırada buluşurlarmış dağın doruklarında.Verirlermiş rüzgarlarına kendilerini hiç bir şeytanlık düşünmeden..Açarmış bizim oğlan mutlulukla kartal kanatlarını,bir şahin bakışını dağ keçisine bırakıp, binbir mutlulukla devam edermiş bildiği yoluna..
Deli kız,Yaban gülü Bir zaman gelmiş çıkmaz olmuş dağlara,inemez olmuş dere kenarlarına..bülbüllerle şarkılarda şakıyamıyormuş.Başlamış beklemelere..Rüzgara seslenirmiş sürekli; 'Benim deli oğlan nerde'diye..
Aradan haftalar,aylar geçmiş deli oğlan görünmemiş ortalarda.Deli Kızın yüreğine bişeyler çöreklenmeye başlamış o an.Korkmuş ya deli oğlanıma bişey olduysa diye..Gecesi gündüzüne-gündüzü gecesine karışır olmuş.Bunlarda yetmezmiş gibi karga sürüsü peydah olmuş etrafında.Kargalar tek başlarına Deli kızın yanına geldiklerinde öyle eğlenceli,öyle keyifli,tatlı dilli olurlarmışki,Bizim yaban gülü sevinirmiş.Alacakaranlık çöklerken sürü halinde gelir olmuşlar kızın etrafına.Diderlermiş deli kızın etlerini,kızın birtürlü anlayamadığı öfkelerini kusarlarmış.Taki acıyı Deli kızın gözlerinde görene kadar..Hergün,hergece bisüre devam etmiş..Bizim yaban gülü sabaha kadar kimsecikler görmesin diye sararmış yaralarını sevgisiyle,umut merheminden sürermiş.Ama ne mümkün.Kızın halini iyi gören karga sürüsü daha bir kalabalık gelirl olmuşlar.
Bu arada deli oğlan birgün bakışına hasret kaldığı cankızın yanına koşarken alelacele yolda ne görsün.Güzeller güzeli Prensesin kızı.Masal buya vurulmuşa dönmüş bizim oğlan.Aklını yitirmiş o an.Başında fıtrtınalar esmeye başlamış..Herşeyi unutur olmuş.Ama ne yapsa nafileymiş,adı üstünde Prensesin kızı.Güzeller güzelinin etrafında dönenler çokmuş.Kim demiş prensesin güzel kızı; şanıma,şöhretime,güzelliğime layık bir hediye getirirse onunla evlenecem..Bunu duyan deli oğlan şaşkın şaşkın bakınmış etrafına..Kendinde olan herşey prensesin kızında fazlasıyla varmış çünkü..
Az gitmiş-uz gitmiş dere tepe düz gitmiş deli oğlan..Derken aklına bir fikir gelmiş.Altın bir tepsi almış ve koşmuş deli kızın yanına.Ama dağ lalesi ilk gördüğü gibi değilmiş,bilememiş kızın onun yokluğunda neler çektiğini..Yinede bir gülümseme,bir sıcak bakış savurmuş deli oğlanın yüzüne.Çok sevinirmiş,dünyalar bizim kızın olurmuş deli oğlanı gördüğünde.Unuturmuş kanayan yaralarını..Hiçbişeyden habersiz öyle buğulu bakarmış etrafına yaban gülü..
Bizim deli oğlan yaban gülüne demiş ki; Senden bişey isticem ama sormucan nedenini.Tamam demiş kız.Bu altın tepsiye koy yüreğini,bırak parlayan gözlerini,koy umudunu sevgini..Olur demiş kız olur..lafımı olur can kurban yoluna demiş..Söküp çıkarmış deli oğlanın istediklerini canı acır pahasına.Büyük bir sevinçle deli kızın alnına bir öpücük kondurmuş deli oğlan.Dönmüş aynı hızla güzeller güzeli prensesin kızının yanına..
Hemen kalabalığı delmiş bizim deli baş oğlan,geçmiş sıranın en önüne.Prensesim demiş size layık değil ama bunları getirdim.Altın tepsiyle vermiş kızın ellerine..Gelen hediyelerin arasında en değerli emanetler,en muhteşem hediyeler bunlarmış.Prensesin kızı hayran kalmış aşık olmuş deli oğlana..Herşeyi unutmuş bizim deli oğlan o anki mutluluğuyla..
Gel gelelim bizim yaban gülüne ne olmuş sonra.Dayanamamış bu acıya ve verem olmuş ozamanların öldürücü hastalığıymış bu.Kimsecikler,sevenleri,kendiyle acı çekmesinler diye vermiş kendini birgün ormanın derinliklerine..Az gitmiş-uz gitmiş.Karanlık çökmek üzereyken tam o esnada masmavi coşkun akan bir şelale,etrafı çiçeklere bezenmiş.Tüm gücüyle koşmuş oraya.Bir avcı kulubesine rastlamış o an.Kulubenin sağına bakmış,soluna bakmış,dayanamamış içeri dalmış in-cin top oynuyo misaliymiş heryer..Meğer avcı haftada bir gelirmiş kulübesine..Orada kalmaya başlamış deli kız sessiz,kizsesiz.
Yinede hersabah uyandığında bir bayram gülüşü savururmuş acılara inat gökyüzünün maviliğine..Haftanın son günü avcı gelmiş.Bir inilti duymuş kulübesinde koşarak gitmiş.Acılı yaban gülünü yerde yığılmış vaziyette bulmuş.Geçmiş başucuna avcı,deli kız anlatmış masalını..Son defa gülümseme atmış etrafına parlayan gözleriyle..
Bu arada deli oğlan ne yapmış, prensesin kızıyla neler yaşamış,niye yapmış bunu bilen yokmuş.Günlerden birgün çılgın esen rüzgar,yaban gülünün kokusunu getirmiş deli oğlana..Çıldıracak gibi olmuş bizim oğlan.Açmış kartal kanatlarını vermiş rüzgara kendini.Bir çığlık atmış gökyüzüne; Yaban gülüm bekle,diye..
Her yere bakmış,canlı cansız herkese sormuş yaban gülünü herkes mateme bürünmüşçesine suskun ve küskünmüş.Kargalar bile bükmüş boynunu..Dayanamamış son çare korkusunu yenip yaban gülünün babasının yanına gitmiş.Hepsine sormuş, demiş yaban gülüm nerde? Sormalar fayda vermiyormuş ki acılı babaya..Sonunda dayanamamış babası anlatmış; senden sonra çok kötü şeyler yaşadı acısını alıp kayboldu birgün demiş deli oğlana.O günden beri ne gören oldu,ne de sesini duyan oldu,oğul demiş..Üzülmeyin baba bulcam,getirecem onu göreceksiniz demiş deli oğlan..
Son bir gayret gücünü toplamış vermiş kendini ormanın derinliklerine bizim oğlan.Tam dermanını umudunu kaybetmek üzereyken avcıyla karşılaşmış.Avcı bişey diyememiş,düğümlenmiş bişeyler boğazında..sadece git deli oğlan git şelalenin başına git demiş..Koşmuş,rüzgar olmuş o an.Giderken bir şarkıyı andırırcasına 'yaban gülüm bekliyordur beni gülen gözleriyle'diye söyleniyormuş...
Şelalenin,avcının tarif ettiği yerde hiçbirşey görememiş deli oğlan.Dermanı kesilmiş taş kesilmiş bizim oğlan.iki dizinin üstüne olduğu yerde düşmüş.Bizim deli oğlan hayatı boyunca hiç ağlayamamış,çok istemiş ama olmamış işte.O an yanağından bir damla süzülüvermiş.......

Bu Masalın Sonu, Güzel Yüreklerinizden Ne Geçiyosa O Olsun.Herşey Gönlünüğzce Olsun...
Seher Güngör
(Küçük Pencerem-01/12/2005)