Aşkın sıcak ve mahrem dokunuşlarından çıkamazken şimdi geçiyoruz rüzgârla savrulan çınarların altına: Orada yalnızlıkla yoğrulmuş bir aşkı ve içine gömüldükçe daha derinleşen, acıyla sarhoş bir tutkunun karanlık kalesini, Ordu'nun sisli deniz kıyılarını buluyoruz.
Karşımızda, "Aşkın Sahil Yolu" ve sevgililer. Aşık için sevgili sadece bir beden değil,
bir fırtına, bir yara, daima tutkudan yapılmış kaçınılmaz bir kaderdir.
Aşk
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta