Bir veda busesi bile bırakmadın rüyalarımdan giderken
Bir alev bıraktın kalbimin tam ortasına
Sevgi bekleyen gözlerim artık gözyaşlarına esir oldu
Dünyam tersine döndü bir çift sözünle
Umutlarım ellerimden kaydı
Hayatım zifiri karanlıklara gömüldü
Gönlümde açan çiçekler kurumaya mahkum oldu
Soğuk taş duvarlar kendini esir etti
Aşk sancısı ölümle cebelleşirken
Kalbim yarin özlemiyle yanıp tutuşurken doğdum ölüm uykumdan
Uykusuz, bitkin,özlem dolu gözlerle
Artık ne hayat tat veriyor ne yaşamak
Dünyam artık bir hapishane bende bir aşk mahkumu
Kayıt Tarihi : 30.7.2022 17:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!