Aşk Mahkumu Şiiri - Yakup Icik

Çelikten bir kafes ördün çevremde
Prangaladın ayaklarımdan kilitsiz
Aşsız susuz bıraktın beni öylece
Dilim damağım kurudu kıvranıyorum!

Bahardan gönlümü güze devirdin
Ruhumu mat renklere çevirdin
Seni sevdim diye yazı düşlerken
Bir an da ömrümü kışa çevirdin!

Seni sevmenin bedeli buysa eger
Acılar çekmenin hazzı buyasa değer!
Lakin bilemedim yalanmış aşkım meğer
Dünümü bugünümü yarınımı hiçe çevirdin!