Aşk Mahkumu Şiiri - Mustafa Bertan

Sen gidince küflü prangalar vuruldu yüreğime
Ben şimdi aşk mahkûmuyum
Çok ağır değimliydi bu infaz
Senin yokluğuna mahkûm oldum

Ne fark eder yeniden gelsem dünyaya
Bir daha sevemem ki bir daha
Ağlarım zail oluyor ömrüm
Ağlarım kaderime bahtıma

Öldürüp yüreğime gömsem de seni
Elimde değil ki zuhur ediyor aşk
Sen yüreğimde benliğimdesin
Cemalini görmesem de bir daha

Haberler uçurdum sana kuş kantlarında
Geceler hiç bitmedi dünyamda
Ay seyrediyor penceremden beni
Yıldızlar gibiyim karanlığa aşina

Gün ışırken kafa tutuyorum saatlere
Soğuktan üşüyor mu ne sokak ışıkları
Ben içindeki harla yanıyorum
Bir gece daha nöbetteyim bu sokaklarda

Ayaklarım özgürce dolaşıyor kaldırımları
Bir kedi eşlik ediyor yalnızlığıma
Yüreğim hariç her şey özgür
Bense bir aşk mahkûmuyum