Aşk MAHKÛMU Şiiri - Nesrin Naz

Bütün bir gün baktım durdum eski resimlerimize…
Uzattım ellerimi…
_______Dokundum parmak uçlarımla
O güzelim saçlarına, dudaklarına ve omuzlarına...
Sonra gözlerini siper aldım gözlerime
Kenetlendim gözbebeklerine…
_______Aklından geçenleri okumak istercesine.
Baktım…
_______Baktım
Bıkmadan usanmadan! Saatlerce
Ah! Dedim…
Nede güzel bir sevdaydı;
Masal gibiydi…
Bir roman bir hikâyeydi sanki!
İki kişilik bir dünyaydı bizimki…
Belkide iki kişilik bir oyundu.
Başrollerde de SEN ve BEN.
Ne zamanki bırakıp gittin beni…
Bu hikâyede yok etti, bitirdi beni.
Şimdi solan defterler ve resimler arasında…
Mutlu olmaya çalışmaktayım.
Özlemlerimi, kâğıttan gemilere yükleyip…
Sevda şarkıları eşliğinde…
Eski hatıralar arasına defterler ve resimlerle…
________Birlikte yollamaktayım.
Belki de bu kendini avutuş,
Belki de bu tam yüreğinden vuruluş.
Nasıl söylersen söyle…
Bence bu tam anlamıyla bir yokoluş.
Her gün resimlerine baksamda,
Her an seni ansamda…
Bir daha asla dönmeyeceksin biliyorum.
Sevdana mahkûm etti beni kader…
Ben sadece cezamı çekiyorum.
Dönsende dönmesen de…
Yargı kesin; kalem kırılmış, ceza kesilmiş…
“Bir ömür boyu aşk acısı çekilecekmiş”
Gönül kapıları kilitlenmiş…
Gözler mühürlenmiş…
“Kol kırılmış, yen içinde kalmış”
Eski hatıralar sığınılacak liman olmuş.
Ve ben…!
_________Ve ben sevdalım
Sığınmışım o eski köhne limanlara…
Günlerini tamamlamaya çalışan…

________Cezasını ifa eden…
Bir kürek, bir AŞK MAHKÛMUYUM şimdi.

07.11.2008
Bornova/İZMİR
Nesrin NAZ(Karaduman)