Aşk, alfabenin ortasında gizli bir harftir,
M ile başlar, Mine ile anlam bulur,
Sokak lambalarının titrek ışığında,
Sadece gözlerinle aydınlanır yollarım.
M harfi, bir kadının ismiyle yankılanır içimde,
M harfi, bir gülüşün baş harfidir,
Bir sahil akşamında adını susarak anmak,
Bazen bir çığlıktan daha çok yakar içimi.
Sen geldin,
Harfinin ardına saklanmış bir sonsuzluk gibi.
Kelimeler sende anlamını buldu,
Ve ben susmayı öğrendim,
Çünkü her kelime seni eksik anlatıyordu.
M harfiyle açıldı kaderin kapısı,
Ve ben içeri, bir yangın gibi daldım.
Aşkın tanımını sorsalar bugün,
“Bir harfin insana yettiği yer” derdim.
Senin olduğun her şeyde başlıyor şiir,
Bir fincan kahve, bir sokak, bir martı sesi…
Ve ne zaman gözlerin değse yüzüme,
Tüm harfler susuyor, sadece M kalıyor geriye.
Kayıt Tarihi : 21.4.2025 09:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!