Aşk Lal Olur Şiiri - Ramazan Bardakçı

Gökyüzüne açılan bir kuyuya çizilmiş resmini çekiyorum.
Derinlerde yıldızların ışığı yansıyor gözlerine yakamoz yakamoz.
Buğulanmış bulutlar sarınca gönlümü sende kayboluyorum.
Dolunaylı geceleri doldurup yüreğimdeki korları söndürüyorum.

Baktığın aynalar muallak bir utanagaçlıkla gölgene imreniyor.
Süzülünce hayalin aynalardan ışık ışık geceler aydınlanıyor.
Burçları mesken tutmuş meleklerin izzetli diyarında
Her yandan gelen esrarlı bir seste ismin söyleniyor.

Cennet gülleri filizlenirken zümrüt yeşili gözlerinde
Mahcup gülüşün engin deryaları dalgalandırıyor.
Yaz yağmurlarından daha ferah bakışlarında
Mevsimler değişip zaman hep sende duruyor.

Küreksiz bir sandalda okyanus ortasında bekliyorum
Günler, aylar suya hasret hayalini kana kana içiyorum.
Mızrak gibi yüreğime saplanan aşkının güneşine
Sevda türküleri söyleyip yine gözlerine dalıyorum.