çarmıha gerilmişçesine
işte orada tüm yaşananlar
paslı çivilerden kanlar damlıyor
zaman durmuşçasına ölüm kokuyor
ve bir kadın acı çekiyor
çıkarsa mı çivileri
yaralı kalbe sürse mi ellerini
gözyaşlarıyla yıkayıp gururunu
tüm ruhuyla ona geri mi dönmeli
korkutuyor aşk, çaresiz adamı
bu bir aşk kumarı
kazananı olmayan oyunlar gibi
bir rus ruleti ki
her kurşunda biri ölmeli
oysa yaralı bırakır bir ömür boyu...
11.01.11
İsa YılmazKayıt Tarihi : 23.1.2011 18:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!