Aşk Kovanım Şiiri - Nurullah Muslu

Kuşlar çiftleşirken ağaç dalında,
Seni düşünürüm sadece seni,
Arı bal yaparken aşk kovanında,
Seni düşünürüm sadece seni...

Efil efil meltem aşk denizinden,
Sanki sevda fısıldar seslenişinden,
Ruhum nasibini alır esintisinden,
Seni düşünürüm sadece seni...

Karşımda muhteşem manzaralarda,
Kalbimdeki devasız o yaralarda,
Sessiz sessiz attığım naralar'da,
Seni düşünürüm sadece seni...

Uyur gezer oldum artık sayende
Efsunlu hal zuhur ediyor bende,
Aşıkları her gördüğüm seherde,
Seni düşünürüm sadece seni...

Sanki mıh gibi içime işliyordun,
İçimde deli tay gibi kişniyordun,
Aşk için kalbine bak diyordun,
Seni düşünürüm sadece seni...

Mehtabın raks eden yıldızlarında,
Ülker'in pervane olmuş kızlarında,
Samanyoluna bakarken gizlerinde,
Seni düşünürüm sadece seni...

Aşkın içimde hâlâ kor alev yanar,
Herkim görse beni divane sanar,
Mecnun Ferhat Yusuf halime ağlar,
Bense seni düşünürüm sadece seni...