Korkutuyor sabaha ulaşmayan saatler
Canımı acıtıyor, teninsiz geçen geceler
Bir kadehlik yıllanmış şarap gibi
Yakıyor genzimi, söylenememiş sözler
Ne yağmura bürünmüş Ankara sokakları,
Ne de sessizliğe hakim o şarkı...
Avutmuyor beni avutamıyor....
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Aşk, hüzün, korku ve umut... Hepsi bizler için değil mi? Tüm bu duyguları güzel bir ahenk içinde işlemişsiniz. Sonunda da çok etkileyici bir şiir çıkmış ortaya... Tebrik ediyorum. Saygılarımla...
Korku da insanlar için değil mi?Hem bu korkuyu yaşamak için değil mi bunca çaba/herkesin kucaklaşmaya can attığı..?
Tebrikler
Mim Kemal Ertuğrul
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta