Aşk Korkusu Şiiri - Tamer Kaşıkçı

usta’ya

beni sevmenden çok korkuyorum
bir de durup dururken aşık olursan bana
kendimi sevecek kadar ümidim yok ki benim
hem param da yok seni istiklale götürecek
şöyle karşılıklı bir kahve içmeden aşk mı olurmuş
el ele içli bir küba filmi seyretmeden…

beni sevmenden çok korkuyorum
sırf bu yüzden sadece geceleri çıkıyorum caddelere
sokak aralarından dolanıyorum ekmeğe giderken
bilirim yağmuru çok seversin benim gibi
nicedir çıkmıyorum galata’ya yağmur altında
kendimi sevecek kadar ümidim yok ki benim

beni sevmenden çok korkuyorum
gece yarıları uyanıp uyanıp seni düşünmekten
yemeden içmeden kesileceğim diye korkuyorum
koyu lacivert gözlerin içimde ağır ağır çoğalıyor
ölümden korkmuyorum elbet bir gün gelip her şeyi
götürecek
ama aşk öyle değil aşk geldi mi gitmiyor…