Aşk Konuşması Ezelden Ebede

Dedim ki:
Kimse sevda yangınını bilemez,
Öbek öbek olmuş külleri sıyırıp gerdanından,
Kimse mavi göklere aşk gibi hükmedemez...

Dedi ki:
Ben gerdanına asılı bir son bahar
Sen ise papatyalara müptelâ o deli bahar.
Tut yüreğimden beni, sonsuza kadar...

Dedim ki:
Yüreğime kuşlar,
Kanatlarına aşk sığınmış.
Aç avuçlarını serpeyim o tılsımı,
İçine, içime yayılsın.

Dedi ki:
Cennetindeyim;
Yeşile çalıyor zaman,
Umudu haykırıyor gözlerin...
İshak kuşları tutsağı dudak kıvrımlarının,
Çenende senli turunç kelimelerim...
Güller sarmalıyor sinemi ellerinle,
Ilık ılık iliklerimde...

Dedim ki:
Varlığında büyülü gözlerim,
Gözlerini bırak gözlerime,
sürme gibi süreyim...
Sussun bulutlar, yıldızlar...
Bulut ardı ebabiller...
Hüküm sürsün sevdaya,
İllegâl düşler...

Soluma,
Soluğuma vurgun sonsuz aşk...

Hüzn-ü Sevgi