Aşk kokuyor evren...! Şiiri - Aşkın Özyurt

bana günaydın oluyor senin iyi gecelerin
nefes oluyor gün boyu soluyorum
yaprak oluyorsun ben çiçek açıyorum
sen uyurken ben seni seyrediyorum
saçlarına yıldızlar takıyorum
yüzünde ki bene dokunuyorum
her gün doluyorum sana taşıyorum
dolu dizgin koşuyorum
nefesim nefesine karışıyor
kaderin kaderime sarılıyor
gülümsüyorum
seviyor ve seviliyorum
aşk kokuyor evren
aşk kokuyor sokaklar
çocuksu bir his kaplıyor içimi
masum bir gülümsemede seni buluyorum
adın dilimde türküler söylüyorum
saçların seriliyor yastığına
ben yastığını kıskanıyorum
buzlar eriyor aralık ayında pazar günü
bu günüm hiç aratmıyor önceki günü
geleceğini seviyorum geçmişini
seni seviyorum ilk gün ki gibi