Aşk Kokusu ( Kenan -nisan ortak şiiri)

Zemheri ayazıydı üşüten beni,
Güneş saklanmış yine bulutun arkasına,
Ağaç toprağa küsmüş, toprak suya, su buluta,
Seni bekliyorum, hadi aç gözlerini, erelim huzura
Yüreğimi ısıtacak güneşim sadece senin sevdanda
Dizlerinin dibindeyim
Asra yemin olsun ki, ben hep seninleyim
Gelmesin cefa, ayrılık, hiç bitmesin bağımız
Kuruyacak toprağın tek suyudur bahtımız
Ellerinde açar baharın neşesi, bereketi
Birlikte ekeriz sevginin en güzel yerini
Bir bedende iki kişilik sevda yolcusuyuz
Kâinatın dilinde söylenmiş en güzel aşk kokusuyuz
Kışta, yaz da birdir yeşile durmak isteyene
Aşk kokusunu ebedi yaşatsın diye
Güneş yüz çevirse de, bakmasa da yüzüne,
Kâinat birbirine küsse, can bağlarını kesse,
Cennette birdir sevdaya düşene, cehennemde
Hissedebilir mi zemheriyi,
Dondursa da buza çevirse de,
Ben aramadım sevdayı, tanrı armağanı
Eşitime rast gelmek benim sevdamın adı
Ölümsüzlük yeşiliyle boyandı
Bedenler bitse, yok olsa bile,
Yeşili boy verdi bin kere
Yayar dünyaya cömertçe
Aşkı var yapan aşk kokusunu
Sevdalar bitmez bilinsin diye!

Kenan Güç-Nisan Yağmuru 35