Aşk Koksun Tüm Kâinat Şiiri - Savaş Barha

Aşktır dünyayı güzel yapan.
Aşktır insanları mutlu eden.
Aşktır sokakları kirden kurtaran.

Duygularını karanlığına
gömüp bekleyenler konuşacak.

Kelebekler uçuşacak.
Rüzgâr yaprakları raks ettirecek.

Toprak dile gelecek,
kavuşamayan sevdalıları haykıracak.

Körpecik bir dal gibi
kırıldı umutlar geçmiş günlerde.

Yeni umutlar yeşertmek için
güneş her sabah yeniden doğacak.

Güneş, veda etmedi dünyaya.
Zamanı gelince şahitlik edecek aşklara.

Dinmedi, sarılmaya hasret kaldığımız
sevgilinin arkasından döktüğümüz gözyaşları.

Lakin sona erecek bu acılar.
Hangi acı ebediyete kadar sürmüş ki.

Darmadağın olmasa da hayatımız
içe kapanacağız yalnız olduğumuz ilk anda.

Bitecek bu kâbuslar.
Dağlara rengini verecek çiçekler.

Bulutlar hep beyaz olacak.
Yağmur yağarken bile beyaz kalacak bulutlar.

İman edercesine şahlanmış kavak ağaçları,
ilkbaharda beyaza bürüyecek tüm sokakları.
Sokaklar pamuk tarlası gibi bembeyaz olacak.

Bütün kötülükler kaybolacak.
Sevmesini bilenler yeni bir düzen kuracak.

Suya doymuş susuz bedenler gibi
sevmeye doyacak sevilmeye hasret gönüller.

Zulümler son bulacak.
Bütün yüzler bir bir gülecek.

Sevmek kurtaracak insanlığı.
Kaybolmuş insanlık yeniden şahlanacak.