İşte insan böyle bir şey,
Kimliğinde çok dirayetli,
Kişiliğinde, pek azametli,
Aşkın karşısında, hizmetli.
Nice canlar, hatta yiğitler,
Yârin yanında divane idiler,
Ses verdiler, nefes kestiler,
Sevda yolunda, hesaplaştılar.
Harun, Karun, Süleymanlar,
Şahlar, krallar, en padişahlar,
Saraylar, hanlar nice konaklar,
Onlar için vardı, aşk kokardı.
Cihana hükmeder, gezersin,
İnsanlığın içinde seçilensin,
Kalendersin, cihan mertsin,
Yar karşısında diz çökensin,
Kadın bu, su misali durur mu?
Gönlünde ki aşkı, hiç korur mu?
Yorulur mu, durulur mu, olur mu?
Aşkıyla harman olup savrulur mu?
Kayıt Tarihi : 30.4.2007 16:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!