İsmini üfledim denizlere.
Denizler taşıyor kayalıklara.
Seni yazdım dağlara.
Dağlar dökülüyor aşağıya.
Seni yazdım taşlara.
Taşlar aşktan kendini çatlattı.
Seni üfledim rüzgarlara.
Rüzgarlar savuruyor, toprağa kök salmış ağaçları.
Seni bulutlarda gördüğümde
Bulutlar doluyla dolduruyor kendini.
Güneşte patlıyor ama nafile.
Kıskanıyor kendisinden daha yakıcı olan aşkın ateşini.
Seni yazdım çimenliklere.
Seni kazıdım gönlüme
Yaşanmalıydı bu kıyamet.
Ulaşmak için aşka, kabul et.
Kayıt Tarihi : 28.9.2025 00:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!