Aşk Kitabı Nasip Şiiri - Ahmet Kemal

NASİP

1

Sular yok hükmündedir Rabbim
İndi aşina kuşlar bahçemize
Ki muştulamaktalar nasibi
Meleklerle beraber

Sular yok hükmündedir
Bahar rüknüncedir ölüm
Sular yok hükmündedir
2

Ne büyük uçurumlar katıyor bu kadın
Geçilmez bir engel açarak gözleriyle
Ruhumla ruhu arasında Rabbim

İşte ben bir kez daha atılıyorum
O kızgın mazgallardan dökülen alevlere
Göğsümü siper edip çıkıyorum
Sonsuzlayın göklere

Bak yavrum ne dehşet gözlerin var senin
Neden öyle birdenbire açılıyorlar ölüme
Aşka bulanmış acı zevklere
Kapılmış rabbim ruhum bir dehşete

İşte kalbim ölüm girdabına tutulmuş
Çalkalanmakta büyük depremler gibi
Ki diliyorum sonsuz esenlikle nasibi

Yalnızlığın engin sularında
Aradım Rabbim neden bitevi
Engin sonsuzluklarında ki nasibi
Ve buldum onu yeniden
Bir kadının dehşetle açılmış gözlerinde

En son ölüm olur Rabbim
Ki meleklerle kuşatırız nasibi
Arttırır kavuştukça derin bir sonsuzlukta
Engin yalnızlar ki dehşeti

İşte sevgi Rabbim nasıl da düşmüş dehşete
Dökülüyorlar yarın dudaklarında

Ki dönüşüyorlar karanlıklarda kor ateşe
Derilmiş yalnızlıklarda kovalıyor birbirini yıldızlar
Engin sularda kaybederek kendilerini
Nasıl da kapılmışlar umarsız bir aşka
Ki yangınlarla yıkamaktalar kendilerini

Sonsuzluğun derinliklerinde sürdürmekte Rabbim
eşsiz valsini
Kaderin sonsuz çelengini
Ve nasıl da ellerinde tutuyor Rabbim
Benim payıma düşen nasibi