bir zamandı;
yokluğundu yüzüme sürdüğüm.
aylardan eylüldü,
şarkılardan hüzün.
yapraklar yenilemiyordu kendini artık,
karıncalar dönüyorlardı yavaş yavaş yuvalarına.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Sevgili sair!degerli insan!bu güzel siir,i okumak hosdu...kutlar sevgi ve saygilarimla...yakup icik almanya
güzelll.tebrikler..
Imgeler cok anlamli. Hazan, huzun ve hayaller bir ucgen icinde birbirini tamamlayarak yeni bir mevsimin tarifine benzemis islenilen ask ve ozlem.Sairi kutlarim.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta