Ben bugün doğdum,bugün öleceğim,
Ve bunun için hiç üzülmeyeceğim.
24.01.1986
Kırmızı hüznünle uzanmışsın kumsala,
Kum taneleri dolmuş gözlerine,
Rüzgar deli gibi estikçe,
Sen daha da içine kapanıyorsun.
İzmir böyle anlaşmamıştı annem seninle.
Sana verirken beni,böyle konuşmamıştınız siz,
Peki bu dönekliğin sebebi ne!
Off! hırmızı hüznüm adım olmuş,dilim olmuş,gözüm olmuş,
Geçirmiş ilmeğini boynuma,
Acı acı bağırıp yırtındıkça,
Daha da yıpratacak boğazımı.
Sancım yok üzülme anne,
Kordonda kısa bir yürüşüşle geçer herşey yine,
Ben bu hayata onu sevdiğimi söyleye söyleye
Çekip gideceğim...Sakın üzülme.
Anne,seni bunun için mi doğurdum deme!
Benim hayata hediye edilişim insanlık için bir deneme,
Anne sus yalvarırım,
Bu gece ki mesaimi uzatacaksın yine...
Şimdi gökyüzünü bile görmüyorum bu parmaklıklar ardında,
Güvercinlerim uçtu gitti benim hiç olamayacak bir bahara!
Suçum bir kış günü doğmaksa eğer,
Katlanırım belki 1 yıl daha.
Ahh! Benim kırmızı hüznüm çıkıp gel bu gece yanıma,
Alayım seni kimseye hesap vermeden,
Son bir defa koynuma,
Ahh! Benim kırmızı hüznüm aşk...
Geçermisin bir daha ki ocağa.
Şimdi sayıyorum gülleri tek tek,
Şimdi sayıyorum günleri tek tek.
Şimdi sayıyorum ölümleri,
Bende gidiyorum hoşçakalın...
Gidiyorum İzmirden sendeleyerek!
Aşk kırmızı hüzünsün sen! benim için bugün pembe olabilirmisin? ?
Gülçin İçözKayıt Tarihi : 24.1.2007 14:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gecen sene doğum gunumde yazmıştım.bır acı cekıomusum besbellı.ama bu sene de bugun doğum gunum yerını baska bır acıya devretmiş.demekkı buda geçecek...
TÜM YORUMLAR (2)