Aşk Kimseyi Utandırmaz Şiiri - Şerafetti ...

Aşk Kimseyi Utandırmaz

Ömrüne ölümmü düştü
Gözlerimden yaşlar düştü
Cenazen de nöbet tutan
Askerlere bakıyorum

Sen ağlama ben ağlayım
Evladım sana kurbanım
Anan Baban bekler seni
Yollarına bakıyorum

Dağlarıma bahar gelsin
Ülkemize bayram gelsin
Kahbesi haini vardır
İnsanlara bakıyorum

Karnı doysun kansızlığın
Dilin yutsun dilsizliğin
Gençliğime ölüm gelmiş
Kıyıpta bakamıyorum

Yeterince cessursunuz
Ülkeye sevdalısınız
Yediğiniz kurşunlarla
Yerimden kalkamıyorum

Onurun önde gideni
Hüzünün arkada kalanı
Hasretim canım yakarken
Acınızla yanıyorum

Mektup yazar babasına
Selam salar anasına
Duruşunuz tüfek gibi
Gölgenize bakıyorum

Göz yaşım içime akar
Kanımız toprağa akar
Acılar bağrımı yakar
Utandım bakamıyorum

Canları uğurlar iken
Ayakta kalmak çok zordur
İnsanın canına saygı
Duymayana bakıyorum

Ölüm omuzlarımız da
Şerefsizlik derinler de
Dağ da ve asker de ölen
Gençliğime yanıyorum

Yerlimisin yabancımı
Artırıyorsun acımı
Kardeşliğimi kökünden
Kurutana bakıyorum

Teröre arka çıkanlar
Ülkeyi içten yıkanlar
İnsan canına kıyanlar
Sizlerden utanıyorum

İnsanlık susuyor bakın
Elinize kına yakın
Cenazeler tabut tabut
Barbarlığa bakıyorum

Aşk kimseyi utandırmaz
Bu hayat aşksız olamaz
İnsanlık böyle yaşamaz
Yaşayana şaşıyorum

Şehirler ile dağlar da
Ölüler var ağıtlar var
Dost Şeref canlar ölüyor
Utancımdan ağlıyorum

06.08.2015
Dost Şeref