Aşk Kervanı Şiiri - Ali Havan

Kâinata “ol” dedi Rabbi’m aşkı yarattı
Mayasına toprağı suyuna sevgi kattı
Kulda başlattı aşkı kendisinde bitirdi

İşte o gün bugündür aşk kervanı yollarda
Yolcuları ay yüzlü yananlar vardı narda
Kimi güneşe denkti kimi yıldızla birdi

Züleyha zora koştu “gel her şey hazır” dedi
Şehvetten kaçtı Yusuf “zindan hayırdır” dedi
Zindan medresesinde saf elmastı safirdi

Aklını arza gömen koca dağları kazdı
Kurulsa düğün dernek Şirin gelin olmazdı
Aşka inandı Ferhat aşkla gerdeğe girdi

Kays’ın dudaklarında her söz Leyla’ya çıktı
Düştü çöl yollarına sevdası aya çıktı
Terk eyledi dünyayı Mecnun aşkı tefsirdi

Her zerrede o vardı Mansur “Ene’l- Hak” dedi
Ayağına gül değdi bir “ah” çekti inledi
Ağaçlar dar çatılsa yağlı ilmek erirdi

Taptuk Baba “çek” demiş Yunus ormanı taşır
Sonsuzluk küfesiyle asırlara ulaşır
“Bizim Yunus” olana bu en büyük ecirdi

Tarih semalarında her biri birer yıldız
Ne sonsuza kayarlar ne bizler ayrılırız
Bizi hayatta tutan sihirli bir iksirdi
Elazığ/1997
(Kuşatılmış Yalnızlık 2021)