söz yolunu almış
geride erimiş asfalt üzerinde ziftten ayak izleri..
sayfalar çevrileli dipsizliğe boy vermiş umut,
gözlerine kafiyeli mısralar
ölümsüz şarkılar dinliyor..
giderek sana kederli gökyüzü
giderek seninle örtünüyor..
ve aşk kendine benzetiyor herşeyi,
uzaklaştıkça devrilen cümleler
toz duman bir şiire ön ayak oluyor..
yol dediğin aşınmış meridyen,
kesişimsiz - paralel..
konumsuz bir ülke akıyor içimde,
kalbimden geçtikçe ritmi bozuk bir el
duvarlarıma çarpıyor..
sana git diyemem aldanış olur,
ellerine bir ömür bırakıyorum defteri dolmuş
kaleminde hüzünbaz çiçekler yeşeriyor..
ve aşk kendine benzetiyor herşeyi,
uzaklaştıkça iki dize bulut bir dörtlükten
şiir de bir tutam kafiyeye aş eriyor..
Kayıt Tarihi : 26.4.2013 14:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aşk ve sevdanın sonsuzluğunu.....birde buna umudun tohumları serpilince gerçek anlamını bulur dedirten değerli dizelerdi.....bu anlamlı çalışmanız için sizi yürekten selamlıyorum.....değerli bir
çalışmaydı......nicelerine....
Selam saygı şiire ve şairinedir......
harika yürek sesine sevgiyle..
giderek seninle örtünüyor..
ve aşk kendine benzetiyor herşeyi
uzaklaştıkça devrilen cümleler
toz duman bir şiire ön ayak oluyor..
------Volkan bey aşk her şeyi kendine benzetir , aşık ise o benzeyen şeyi baktığı her şeyde görür ,nefis ve soluk soluğa sürükleyici bir şiir okudum kutluyorum
TÜM YORUMLAR (28)