Aşk kendi dirliğine amadedir!

Her gün başakların arasında yalnızım,
Hasretin kokusuyla sevdaya ışıksızım,
Toprağın bendinde fukara naçarlığım,
Aşk sofrasında, muhabbetti aradığım…

Sığ yamaçların kuraklığında adımlarım,
Umudun yolculuğunda viranede darlığım,
Adamlık kimliğinde aldatmaya davacıyım,
Ben ne hancıyım yolculuk içinde sancıyım…

Sayfalara halimde nakşedeni anlattığım,
Aşk adına sudur ediyor benimle saflığım,
Anlaşılmak için kelimelere çok sarıldığım,
Mısralar içinde saklıdır elim yakarışlarım…

Ruhumun yalnızlığında seni pek çok anarım,
Kalbin sıcaklığında sevdana yaslanır kalırım,
Sevgiyi o zaman anlarım, muhabbeti tanırım,
Ben vefa içinde soluklanan fakir bir insanım…

Çiçeklerin renklerindeki hevesleri derlerim,
Nisa kimliğinde öteden beri edebi öncelerim,
Hal ikliminde demlenen aşk için seferberim,
Nasibi beklerim, sabır içinde anımı gözlerim…

Sanat bireyin içinde gizlenen muvaffakiyettir,
Gayretin vuzuhunda uçmayı bekleyen ufuktur,
İnsan kimliğinde, kalbi halinde anlamlaşacaktır,
Ruhun serencamını anlayan bir gün şahlanacaktır…