Bir aşk kazası geçirdim
Cezayı bana kestiler.
Gönlüne sürgün ettiler.
Celladım senmişsin bilemedim
Prangaları geçirdin ayaklarıma
Yıllardır öylece çakılıp kaldım isyan edemedim.
Küçücüktü oysaki suçum;
Sedace celladını seven bir mahkumum.
Ne cezalar eklendi üst üste
Sormadın, soramadın, anlamadın.
Hep volt attırdın anılarımda
Ne yıldızlar yağdırdın siyah saçlarıma
Suçum sevmekti ama
Onuda çok gördün bana
Tutuklu kaldım yıllardır
Senin bana layık gördüğün hücrede
Ne bir gün güneş doğdurdun
Ne de bir gün mum yaktırdın ümitsizliklerime.
Öylece kalemi kırıp attın.
Kırıp attığın idam fermanımdı
Bir gün olsun mahkûm ettiğin
Zavallı beni dinlemedin.
Af çıkmadı, çıkmayacak bilirim.
Ruhum bedenimle vedalaştığında
Seni o zaman yanımda beklerim.
Bakalım ahirette de yok diyebilecek misin?
Kayıt Tarihi : 28.11.2008 09:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!