Sen, serin bu göğün yapraklarına sızmış
rüzgarın dilinde geçen saatler gibi huzur.
Derdime ağlayan kalbinde göğün,
zehrimle kanayan sağınaklarında;
sen, üşüdüğüm vaktin ıslak halisin.
Ey aşka sükut edip mahva düşüren
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta