Aşk Kazamsın Şiiri - Ahmet Tulganer

Sen benim ilk kazamsın,
Fakat arabayla değil, kalbimle.
Hayatımın ilk aşk kazasısın.

Allah’ım bu nasıl bir şey,
Kalbim, yerinde duramıyor,
Ateş basıyor vücudumu,
Heyecan fakat bir farklı,
Mutluluk ve boşluk.
Sonra sevinç dolu bir hoşluk.

Kalbim yerinde duramıyor.
Heyecanla çarpıyor yüreğim.
Bu tarifi imkansız bir şey.
Fakat daha önce yaşanmamış.

Tatmadığım duygular.
Hissetmediğim heyecanlar bunlar.
Sanki liseli aşıklar gibiyim.
Garip duygular içindeyim.

Sığamıyorum artık bir yerlere.
Acaba diyorum:
Onu görebilecek miyim yine bugün,
Açacak mı gönül penceresini?
Alacak mı beni içeri?
Artık onunla olmak,
Onun olmak istiyorum.

Yine heyecanlandım ter bastı.
Titriyor ellerim, sesim,
Bütün bedenim titriyor.
Hele yüreğim.
Sakinleştiremiyorum.

Allah’ım güç ver bana,
Dayanamıyorum.
Bir kerecik ne olur,
Bir kerecik nefesini,
Hissetmeden benliğimde ölmeyeyim.

Artık bende sevmek,
Sevilmek istiyorum.
Sonsuz mutluluğa seninle,
Kavuşmak istiyorum…