Aşk kaybından düştüm yataklara;
ölüyorum..
Ne tedavisi var bu gitmenin
Ne kalması..
Ücra köşelerde vuruyorum
şişelerin dibine..
Sabahın ilk ışıkları
gözlerimi kamaştırırken;
sesini duyuyorum hayalimde..
Ah..!
Adını sanığını bilmediğim;
Yara'lı sevdam..
Yokluğun her geçen gün
batırıyor gemileri..
Demir atıp;
sığınacak bir liman bulamıyorum..
Nabzım 'sen' diye atarken
ritimleri değişiyor..
yavaş yavaş bırakıyor
yavaş yavaş ölüyor..
Aşk kaybından düştüm yataklara
Buz gibi kesiliyor bedenim..
Çoktan bırakmıştım oysa;
Kendimi..
şimdi..
sessiz sessiz
ölüyorum..
Kayıt Tarihi : 8.11.2013 11:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!