Aşk Kaybetmekmiş.. Şiiri - Tuğba Iğdır

Seni sevmek öyle birşey ki
İnsan bir girdapta sanki
Yolun sonu gelmeyen bir aşk seninkisi..
Belki zor,belki imkansız,belkide olmaması gereken bir sevda bu..
Tek düşüncem,tek isteğim, tek yaşadığım sensin!
Sadece sen ve aşkın...
Kahretsin ki seviyorum
Ve kahretsin ki
Bin keşke bir şimdi olmuyor! ! !
Kaybedilen sevgi geri kazanılmıyor,
Kaybedilen sevgili geri dönmüyor!
Boğulduğun ümitlerin içinden sana yeni bir hayat doğmuyor..
Acıya duvar olmak, aşkı, ızdırabı kalbine gömmek kolay olmuyor..
Kalp ağlayınca yüz gülemiyor inadına...
Vuslatı muamma gördüğünde, fırtınalara direnmek olsada yaşamak
Bağları koparmışken mücadele herzaman uzak! ! ! !
Pişmanlıklar, isyanlar kalıyor mutluluğu arayan ellerinde
Dil, kalp mahkum olmuş yar iki sözüne
Sevmekle yetinmek az gelir,
Ben sana aşık sende aşık..
Kıvranıyor bu beden, sensiz çözülmüyor düğümler
Gözlerim yollarda bekliyorum gel diye
Gel de ver benliğimi
En büyük mutluluğum, en büyük acım olmuş.
Etme eyleme be yarim! bu yük ağır bu yüreğe...
Herşey yalan gerçek olan sensin
İçimde soluyorsun bu can sana yetmiyor..
Acılar zamanasız geliyor,acımadan yakıp yıkıyor!
Ve ben,yüreğim elden gittiğinde anladım ki;
Tek suç aşık olmakmış
Kendini adayıp sevmekmiş
Aşk meğer, sevipte kabetmekmiş....