Aşk kapıda beklemez; zile basıp kaçar. Ya kovalayıp yakalarsın, ya da yorulup nefes nefese kalırsın. Ve yeniden beklersin; kulağın gaipten duymaya başlar, her zil sesine kalkıp yeniden yeniden aşk diye aşkla koşarak... An olur, zilin sesine koştuğunu anlarsın. Ve biri ansızın kapına tıkladığında farkına varmazsin bile, nasıl usulca uzaklaşıp gittiğinin..
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik



