Aşk Kalıyor Biz Gidiyoruz

Gözlerinin ıslaklığından anlıyorum
Orada bir hüznün yağmurları başlıyor
Bir ömürden kaç sokak izi kalır geriye
Her ayrılık bir acıyı güzelleştirir içinde
Buğulanan camların gerisinde
Saksılarda mor menekşeleri suluyoruz
Aşk kalıyor biz gidiyoruz

Mavi bir umuda uçuyor kuşlar
Gülümseyen ışıkların derinliğinde
Dağlara koşuyor bulutlar
Akşamları kanatır hep yokluğunu
Kuruyan bir gül gibi savurur sokaklarına
Rüzgar götürür üşüyen ellerini
Sonbahar kokulu gecelerde
Yıldızlar gibi dağılıyoruz
Aşk kalıyor biz gidiyoruz

Hasretle bakıyor yüzümüze evler
Kerpiç duvarlara yazılmış adlarımız
Çınarlar derin uykuda karlı bahçelerimizde
Unutulanları şimdi hicaz şarkılarla anıyoruz
Aşk kalıyor biz gidiyoruz

Zamanın acı şerbetinden içiyoruz
Örtün üstümüze çocuk düşlerimizi
Aynalarda bıraktığımız yalnızlığımızı
Duymazlar sessiz dualarla ağladığımızı
Solgun bakışlardaki nar çiçekli perde
İlkbahar sabahları kadar taze
Kuşlar yuvalarına dönerken biliyoruz
Aşk kalıyor biz gidiyoruz