Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
kalpteki o yegane gerçeğe ihhafen yazılmış bu muhteşem eserin karşısında yüylerim diken diken oldu..yüreğim şaha kalktı adeta..ne kadar şanslı böylesi sevilen..bu eşsiz yüreğe layık olmanın mutluluğu şüphesiz ne kadar doyumsuzdur..sizi yüreğinizden öpüyorum şairem..tam puan kabul buyurursanız benden...
Kusura bakmayın Gül Hanım dün zamanım yoktu fark ettim ama tebrik için geciktim . Kutlarım sizi ve günün şiiri seçilen şiirinizi.saygılar selamlar.
Günün şiiri vesilesiyle değerli şaire Gül Keleş Hanımı gönülden kutluyorum.
Şiirlerinde içtenliğin, sıcaklığın hası yansımakta.
Aslında üzerinde biraz daha durulsa, yazımına dikkat edilse ve şiirde vurgulanmak istenen biraz daha dizelere dönüştürülürse inanıyorum ki, pek çok arkadaşın kat ettiği mesafe çok çabuk elde edilir.
Geç oldu, ama ancak fırsatım oldu. Yoksa dostların şiirlerine mutlaka en azından bir tebrik ve takdir duygularımızı belirtmekten imtina etmeyiz.
Sevgi ve saygıyla...
Denizler boyunca kum tanelerinde
Boncuk boncuk parlayan,taşlara yazmak gibi
İz bırakan yürek'deki coşkudan coşkuya giden
Tek yol aşkımın yoludur
Gül Keleş Yazarsa işte böyle Yazar..,ismi bile on şiir eder.''Aşk Kalbin Tapusudur''harikasın arkadaşım Dostum güzel şairem...susmasın kalemin tebrikler tebrikler...selam ve sevgilerimle.
İmla kuralları bakımından kötü, muhteva, sesleniş, içtenlik,sıradışılık bakımından dikkate değer mısralar..
Tebrikler
Büyük bir sahiplenme ve bir o kadar büyük bir söz verme!..... Yürekten öyle geçmiş, dilden öyle dökülmüş......
Şiirinizi ve siz kutlarım çok değerli arkadaşım.....
Ayrıca günün şiiri seçkisinde tercih edilmesinden dolayı sizi ayrıca kutlarım... seçici kurula da şahsınız adına teşekkür ederim.......... Sevgilerimle.... Saygılarımla......
Aşkımın tek tapusu tek sahibi sensin ey sevdiceğim
Aşkın gerçek sahibi sadece kalbimde yaşayan gerçektir
Ey sevgili
= Aşk kalbin tapusu'dur =
Tebrikler Gül hanım, güzel çalışmanız değerini bulmuş. başarılarınızı taktirle alkışlıyorum selam ve saygılarımla...
sevginin sıgmadı yer yoktur.tek gönüller bir olsun sadakat olsun..günün şiirini gül hanımı kutluyorum.
Antolojide, güzel şiirinizi günün şiiri olarak okumaktan büyük mutluluk duydum. Tebrik eder, başarılarınızın devamını dilerim.
KUTLARIM SEVGİLİ GÜL, GERÇEKTEN AŞK HER ŞEY! DÜNYA AŞK İLE DÖNER, AŞK İLE İNSANLAR BİRBİRİNİ SEVER. AŞK İLE BAKIRLAR ALTINLAŞIR! 10 PUAN. EN İÇTEN SEVGİLERLE.
Bu şiir ile ilgili 63 tane yorum bulunmakta