Aşk Kafir İdi Bizle İmana Geldi

Aşkın küfrüne vardık saf endimiz ile
Sanmayasan bizden bizi ruh cesetten öteye
Yârin zulmüne sardık ar nefsimiz ile
Gel de paklayıver özü ruh cesetten tövbeye

Aşkın kafiri olduk zan şüphesiz diye
Damladı aşk mayamıza baktık derya umman
Lafı haddine serdik şek keşkeniz niye
Mizan akılla bakmağa çöl kalmadı toz duman

Aşkı küfürce eydik bak kifayet söze
Yolu yordama serende her yönümüz aşk olduk
İlham evhamı sezdik aşk ayetten öze
İkrar ikraya ikramda aşk makamda aşk dolduk

Aşkı küfüre bandık aşk nefesten içe
Gönül umuma varanda sevda karaya vurdu
Her nefesin biz aldık kün varmadı hiçe
Gönlü yolluğa sövdük zerrem hizaya durdu

Aşktan kafirun dedik taptuk imana göre
Göze görüle seçmedik olduk akışa hamuş
Maksud delilde bildik Çoban Musayı öre
Cahil cühela denedik aşkın imanı buymuş

Aşkça kafire baktık kül olanda güle
Ne tecrube ne çilede akletmedik beyhude
Aç gözünü gör dedik gül yeşerdi küle
Mecaz kalmadı ederde mevcut kaldı şuhude

Aşk kafir idi gördük imana varsın aşk
Aşkın din imani olduk hak ki nefes olmaktı
Evvel gelenden bildik imansızdı hep aşk
Aşkın kendisi olduk maksud huzur bulmaktı

Ê gel aşk kafiriydik Mevlana der kime
FenafiLeyLA divanda aşk beyhude laf satar
Aşkın imamı olduk secde ser endime
Putu Efrahim kıranda Hak imana aşk katar

-Ê-