Aşk” Kaf Dağında... Şiiri - Salih Doğan 2

Siz Daha Aşkin Yüceliğini Anlamadan Aşiğim Diyorsunuz...
Ask... Bir “Kaf Daginin” Zirvesine Cikmak Kadar Zor Ve Çetin İştir...
Yanmak Ve Donmak Gerekir,

Oysa Sen! ! Ufak Bir Tepeyi Çiktikdan Sonra,
Aşk Kelimesini Dilinde Oyuncak Edip...
Sonrada Ciktigin Tepenin..
Kaf Dağı Olmadigini Fark Edip
Oradan Koşar Adımlarla İniyosun
Geride Bıraktıgın Yârin
Sol Yanında Yanan Yüreği Düşünmüyorsun
Sonra “Aşka” Yalan Diyorsun..! !
Evet...
Kolay Yolla Elde Etmeye Çalısırsan Aşkı.
Sende Dillerde Maskara Olursun,
Kolay Elde Edilen Şeylerin Kolay Kaybedildiğini Bilmiyorsun Eyy Dost >>

Ama Zorluk Öyle Mi?
Zor Olan Herşeyi Kaybetmek De Zordur...
İnsan Bedenini Zorluğa Alıstırmalı Ki,
Zoru Görünce Afallamamalı...
Maşukdan Yara Alınca Canı Sıkılmamalı...

Gerçek Aşki Kazanmak Zordur
Gerçekden Zordur..
Hele Ki Beşeri Aşklar,
Sizi Yakar...
Sizi Yıkar...
Sizi Sizden Alır Sissizlige Ve Hissizlik uçurumuna atar...

Bir Ateş Olmaktır Aşk...
Yanan Bir Kor Ateşi Gibi...
Cayır Cayır Çıra Gibi Yanmak Ama “Çıt” Çıkarmamkatır...
Aşkların En Güzeli Budur...
“Yanmak “...
Son Varlığına Kadar Yanmaktır,
Aşk “O” olmaktır...

Aşık Olanlar Kırmazlar...Yakmazlar...Yıkmazlar..
Çünkü Onlar Bilirler Gönlünü Ateşle Dağlamanın Ne Oldugunu
Ve Onlar Bilirler,
Aşkın Yüceliğini, “Kaf Dağı”nın Güzelliğini...
İnsan Bir Derviş Olarak Yükselir Aşk Semasında
Kanatlarını Sevgiden Tozlarla kaplamıştır..
Ve Aşk Semasında
Maşukunu Araamaya başlamıştır...

Vesselam..