Sen olmayınca evimiz sessiz ve soğuk oluyor
Sen olmayınca günler geceler bitmiyor
Sen olmayınca kalbim sanki çarpmıyor
Sen olmayınca yaşamamın anlamı da kalmıyor
Sen benim arkadaşım dostum oldun
Sen benim gönlümde güneş gibi doğdun
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta