Aşk Jubilesi-2 Şiiri - Cumali Karataş

Nasıl vardı dilin vedâ etmeye,
Yüzüstü bırakıp beni gitmeye?
Doymadık daha biz sevip sevmeye.
Biter mi ömrümün artık çilesi?
Yaparken ağladım aşk jübilesi.

Taştan kalbim olsa yanmazdım belki.
Baş edilmez tutku inan bu sevgi.
İçimde kor olur bu gönül derdi.
Biter mi ömrümün artık çilesi?
Yaparken ağladım aşk jübilesi.

Artık aşka tövbe, etmem hiç meram.
Seversem zehr’olsun bana o haram.
Ne hallere koydun ah tatlı belâm?
Biter mi ömrümün artık çilesi?
Yaparken ağladım aşk jübilesi.

Kuşlar yasa daldı, güller kedere.
Senden zalim var mı, bak şu kadere?
Böyle vurdun beni yerden yerlere.
Biter mi ömrümün artık çilesi,
Yaparken ağladım aşk jübilesi.

*(1995/1996 Yıllarında TRT-TSM. güfte denetiminden geçmiştir.)
*(Sevda/Şiir/Cumali Karataş/Gramofon Kitaplığı/Aralık 2002/48 sayfa)