Aşk İzi Şiiri - Ahmet Kemal

AŞK İZİ

Kahkahalar başını alıp gitmişti
Ben sana bakan pencerelerdeydim
Hüzün denizi dalgalara boğulmuştu
Sen yoktun kuşlar uçuşuyordu her zamanki gibi

Sular çağıldıyordu her günkü gibi
Özledim güllerin o eski gülüşünü
Bu hayat yaşanmışsa yaşanmıştır eskisi gibi
Bu kalp senin çağıltınla vurulmuştur

Yeniden yeni dirilmiştir tabiat
Seninle senin gelişinle senin güneşinle
Yüzünde o aşk izi kaldıysa
Ben seni ondan tanırdım

Ben diyorum ki sen sen ol bir daha
O esrarengiz havanı gösterme bir daha
Bir aralık o çiçekler açar da bir daha
Yağsa da üstümüze kar

Bekletmemeli sevgiliyi hep beklemeli
Gözlemeli her an göz kırpmadan
Nerden güneş doğar nerde ay doğar
Işıtsın içimizi yıldızlar
Isıtsın bizi senin o gülüşündeki esrar