Aşk İnsanın Dilidir Şiiri - Metin Keleş

Dediler ki
Aşk deliliktir
Kumaşı ateşli saten
Dedim ki;
Ben de deliyim zaten

Dediler ki
Aşk ölümdür
Yeri topraktan çukur
Dedim ki;
Ölsem de aşk beni bulur

Dediler ki
Aşk ayrılıktır
Yanmış bir orman
Dedim ki;
Ben de yanayım o zaman

Dediler ki
Aşk hüsrandır
Boğuldu Ferhat
Dedim ki;
Ne güzelmiş bu hoyrat

Dedim ki;
Aşk sonsuz bir heyecan
Dedim ki;
Aşksız ne yapsın bu can...

Dediler ki
Aşk dert denizi
İçinden acılar köpürür
Dedim ki;
Yürek bu acıyı da süpürür

Dediler ki
Aşk yalan dolan
Benzemez hiç aslına
Dedim ki;
Kedilerde benzer aslana

Dediler ki
Aşk tutsaklıktır
Kafese atılır minik serçe
Dedim ki;
Bileklerime yakışır kelepçe

Dediler ki
Aşk harabedir
Yıkılır duvarların
Dedim ki;
Aşk, suyudur buraların

Dedim ki;
Aşk insanın göğüdür
Dedim ki;
Aşk gönülün gözüdür

Dediler ki
Aşk karın doyurmaz
Aç, susuz kalırsın
Dedim ki;
Kalp atmazsa nasıl doyarsın

Dediler ki
Aşk kara lekedir
Pas içinde kalırsın
Dedim ki;
Ruhum yine aşkla yıkansın

Dediler ki
Aşk fırtınadır
Doluya tutulursun
Dedim ki;
Boş konuşma yorulursun

Dediler ki
Aşka tapmışsın sen
Ateşte yanacaksın
Dedim ki;
Aşk ile Rabbi'ne varacaksın

Dedim ki;
Aşk Sezen şarkısıdır
Dedim ki;
Aşk sesin yankısıdır...

Dediler ki
Aşk adresi belirsiz
Kör bir kurşun
Dedim ki;
Vuracaksa beni aşk vursun

Dediler ki
Aşk kadehlerde
Zehirli bir iksir
Dedim ki;
Aşk heybemde bir safir

Dediler ki
Aşk zahmetlidir
Bülbüle çile
Dedim ki;
Bülbül aşıktır güle

Dediler ki
Aşk baştan sona
İnsana zarar
Dedim ki;
Aşksız hayat ne yarar

Dedim ki;
Aşk insanın dilidir
Dedim ki;
Aşk benim Her şeyimdir...

Metin Keleş