hep soru işaretiyle bitiyor
gözlerinde kurulan cümleler
susuyorsun
bir yargıç
bir avukat
bir savcı / bir cellat oluyor
yüzünde değişip duran resimler
sessizliğe çarpıp dağılıyor
endişeyle döktüğüm
kırılgan kelimeler
susuyorum
-kapalı bir mağara ağzı dudakların
açıl susam açıl diyor
çaresiz çocukluğum
ki o da biliyor
açılsa bile/ bizi
kaygı kılıcını çekmiş
tereddüt kuşanmış
kırk harami bekler
yine de
açıl susam açıl bre
ki bitsin bu / hükmü çoktan verilmiş
bir infazı aklayan
göstermelik celseler...-
sessizliğin ipi boğazında aşkın
kalem kırıldı
söz celladın
susalım
Gülşen DestanoğluKayıt Tarihi : 27.11.2010 15:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!