Aşk İncinirse Şiiri - Çığıl Özdemir

ayrılığın erdemi bilinseydi
aşk incinmezdi bu kadar

sığındıkça rüyalarına korkularım
avuçlarında gözyaşlarım kanar
cümleler gecenin kıyametini yaşarken
anıların yetim çığlıklarında
çiğnenmiş bir ismin ne önemi var?

şiirlerimde uçmaya niyetli şanssız kelebeğin
minnacık ömrü dolmadan daha
kanadı kırılıyorsa
rengarenk çiçeklerle başlayan sözcükler
söylenmeden soluyorsa ve
kan sızdırıyorsa dudağından frezyalar
gülmeye verilen söz neye yarar?

kendisinden kaçan kalp
her gece sensizliği ağırlar şimdi karanlıkta
zaman sonbaharı kundaklarken
geceden kürtajla alınan ay küserse yarına
gülerek doğar mı bir daha? ...

kara kalemim serçe çizmek üzere yola çıkıp
kimsesizliğe bürünmüş yüzünle buluşuyorsa
aklımdaki renkler reddetse de gözlerini
tuvalimi işgal eden portrende canlanıyorsa siyahlar
ellerim mi günahkar? ...

ah sevgili! ...
nefes almak için ne kadar muhtaçsam sana
yaşamam için o kadar olmamalısın hayatımda...