Sen yazdııkça dökülüyor kanlar parmaklarımdan,
Nefes alamayan bir bebeğin çaresizliği gibiydi zaman...
Çünkü bilemezdin, duvara çarpınca hiç bu denli kanayacağını kalbinin!
Bilemezdin, geceyi satın alan efendilerin seni bu denli kanatacağını...
Ve sen bütün hünerinle yazdın bana,
Okudum hemde defalarca okudum..!
Ağır bir komaya giren bir hastanın gözleriyle okudum...
Sonrası narkoz etkisini sonlandırdı ve kalbi(n) (m) i seyrettim bir cam şişede...
Kazanamasa(n) (m) (k) da Tarafı(m-ız) n Belli..!
Kayıt Tarihi : 17.10.2009 14:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!