"Aşk"ın Tanımı Şiiri - Koray Aksoy

hani biri uğrak yeri yapar ya uykunun en tatlı yerini
cehennemin dibi gözleriyle öyle bir gülümser
dalga geçer gibi
ve sanki sever gibi
hafif büzülür dudakları
inci taneleri görünür
bembeyaz teni damarlarını ayan eder
saçları durur öylesine
ve inadına sapsarı
hani kilidi açılır tüm odalarının kalbinde
hangi yere hangi göğe koyacağını bilemezsin
birazdan terler elleri
o ufacık kibar elleri
ve göğsünde nefes alışları
inceden seslenişi sana adınla
içindeki kasırgaların depreştiği zamandır
gözlerin dolar
gece olur uyur koynunda
sevmenin de sevişmenin de en güzel zamanında
nihayet doyarsın yarin nefesine
uyuyamazsın
bu kadar masum
bu kadar suskun
ve telaşsız yatışının yanında
zamanı durdurursun
o öylece uyur
sen korkarsın
çaresiz korkacaksın aşık adam
ne fayda tüm korkularına rağmen
canını çıkarırcasına sarılacaksın
yüreğin ipekten örülü gibi
kıpırdamadan uyutacaksın -içerinde-
üşümesin diye saracaksın ayaklarını
ve yağmurlarda omzunda uyuyacak
ne rahatlığına dayanırsın
ne de can sıkıntısına
her an telaş içinde olursun
gitmeler mi kalmalar mı
sevmeler mi yoksa sevilmeler mi
düşüneceksin
filozof edecek seni bu melek
sırçalarla koruduğun kalbine hapsedecek seni
ne sen çıkarsın ne de o girebilir içeri
her an değecek gözlerine gözleri
korkacaksın
gözlerin dolacak
çaresiz kalacaksın
o tarif edemediğin gözler karşısında
sarmallarla ilmek ilmek dokuyacak seni
ve okuyacak içinden geçenleri
bilecek tüm karmaşalarını
ve sen ona her baktığında
yine bükecek dudaklarını
görünecek inci taneleri…