Aşk'ın Sureti Şiiri - Ömür Uyanık

Ayın okyanustaki sevgilisini
Geri istemesi gibi
Çekmesidir med-cezir iki kalbin birbirini
Bakınırken suda tertemiz bir sevgi
Kendini bulur, görür yorgun suretini
Aşk bir yıldızın kaymasıdır tek başına
Ararken sonsuzlukta ruh eşini
Sürüklenip boşlukta dört bir yana
Aydınlatmaktır kendine aşık gezegenleri
Aşk bir gül tanesidir açan çöl ortasında
Herkesin elde etmek için kendini unuttuğu
Hevesler geçince kurumaya yüz tuttuğu
Herkeste bir hırs nedense; sev, öp, kokla
Ama su vermek kimsenin gelmez aklına
Aşk, paslı bir çerçevedir boyası dökülmüş hayat duvarında
Ne bir resim koymak doldurur içini
Ne kaldırmak duvardan dindirir serzenişini
Hiçbir resmin gücü yetmez betimlemeye
Yorgun bir kalbin aşkı bekleyişini