Aşk'ın Senfonisi Şiiri - Sezgin Çınar

Gecelerden bir gece...
Nefesler içimize çekiyordu ayazı
Ay'ın rengi karbeyazı
Biz ise kıpkırmızı..

Yerçekimine karşı direnen iki isyankar gibi
Ayaklarımız basmıyordu yere
Bakışlarımız belirliyordu
Duyguların melodisini
Kalp atışları da ritmini.

Yıldızlar da yanan mumlar gibi,
Gözler de mutluluğa müebbet yemiş
Firari mahkumlar,
Eller de son buluyordu kavuşmalar.

Kelimeler öpüşüyor gibi,
Aşk'ı kucaklayan cümleler oluyordu
Sonlarına noktalar değil,
Kırmızı güller konuyordu.

Gecenin sessizliğine isyan eder gibi,
Aşkın senfonisi çalınıyordu...